الشعب السوري ..الشعب الأرمني في هذا اليوم

الشعب السوري يقف بالقرب الشعب الأرمني في هذا اليوم، لأن الاحتلال العثماني قتل 15000000 من الأرمن والآن يقتل الشعب السوري باستخدام الإرهاب ودعمه: كان تعبير الابادة الجماعية التي عممتها المحامي اليهودي البولندي المولد، أستاذ رافائيل ليمكين في عام 1944. الأسرة ليمكين ضحية المحرقة، وأراد أن استخدام هذا المصطلح لوصف وتحديد عمليات القتل والفظائع التي ارتكبت في السياسة النازية منهجية، وكذلك الفظائع التي ارتكبت ضد الأرمن في الإمبراطورية العثمانية في عام 1915.   في 9 ديسمبر، اعتمدت الأمم المتحدة عام 1948 "اتفاقية منع ومعاقبة جريمة الإبادة الجماعية"، التي تعرف الإبادة الجماعية كجريمة دولية وتتعهد الدول الموقعة لمنع ومعاقبة. الإبادة الجماعية الأرمنية الإمبراطورية العثمانية خلال الحرب العالمية الأولى مجازر الأرمن التي ارتكبت في اسم الإبادة الجماعية للأرمن. ارتكبت هذه المجازر من قبل الحكومة تركيا الفتاة الإمبراطورية العثمانية في مناطق مختلفة. الإبادة الجماعية وإبادة مجموعة من الناس نظمت لوقف الغرض الرئيسي من وجودها الجماعي. لذلك، يجب أن تكون مركزية الإبادة الجماعية تخطيط وتنفيذ آليات داخلية، الأمر الذي يجعل من جريمة دولة الإبادة الجماعية، والدولة الوحيدة التي تمتلك كافة الموارد التي يمكن استخدامها لتنفيذ هذه السياسة. بدأت الإبادة الجماعية في 24 أبريل 1915 من الاعتقالات (في المقام الأول الإمبراطورية العثمانية في القسطنطينية) وتدمير لاحق المئات من المثقفين الأرمن والسكان الأرمن في المرحلة الأولى. الأرمن 24 أبريل احتفال كيوم ذكرى لضحايا الإبادة الجماعية للأرمن. في المرحلة الثانية من حوالي 60.000 من الرجال تم تجنيدهم من قبل الجيش التركي، الذي كان في وقت لاحق نزع سلاح الارمن وقتلهم على يد زملائهم الاتراك. وفي المرحلة الثالثة تم ترحيل النساء والأطفال وكبار السن إلى الصحراء السورية. وقتل مئات الآلاف من الأشخاص قتلوا على أيدي الجنود الأتراك ورجال الشرطة والشركسي والعصابات الكردية. توفي العديد من الأمراض و المجاعة والوباء. الآلاف من النساء والأطفال الذين يتعرضون للعنف. عشرات الآلاف من الأرمن قتلوا على يد الاتراك  . وأخيرا، فإن المرحلة الأخيرة من الإبادة الجماعية ضد الأرمن هي النفي المطلق للترحيل الجماعي والإبادة الجماعية من البلاد التي ارتكبتها الحكومة التركية. وعلى الرغم من اعتراف دولي مستمر من الإبادة الجماعية للأرمن، تركيا لا يزال القتال ضد الاعتراف بالإبادة الأرمنية، بما في ذلك تزوير الحقائق التاريخية، وحملات الدعاية وكسب التأييد، الخ                Սիրիայյի ժողովուրդը այսօր` 1915 թվականին իրագործված հայերի ցեղասպանության 100 ամյա տարելիցի շեմին, կանգնած է հայ ժողովրդի կողքին: Քանի որ ինչպես այն ժամանակ թուրքերը սպանեցին ավելի քան 1500000 հայ, այս պահին էլ սպանում են անմեղ սիրացի մարդկանց` տեռորիստների օգնությամբ: Ցեղասպանություն տերմինը 1944թ. շրջանառության մեջ է դրել հրեական ծագումով լեհ իրավաբան, պրոֆեսոր Ռաֆայել Լեմկինը: Լեմկինի ընտանիքը Հրեական Հոլոքոստի զոհերից էր, և այս տերմինով նա ցանկանում էր նկարագրել ու սահմանել սպանությունների և բռնությունների նացիստական համակարգված քաղաքականությունն, ինչպես նաև 1915թ. Օսմանյան կայսրությունում հայերի դեմ իրագործված վայրագությունները: 1948թ. դեկտեմբերի 9-ին Միավորված Ազքերի Կազմակերպությունն ընդունեց «Ցեղասպանության հանցագործության կանխման և դրա համար պատժի մասին» կոնվենցիան, ըստ որի ցեղասպանությունը սահմանվում է որպես միջազգային հանցագործություն և ստորագրող պետությունները պարտավորվում են կանխել, ինչպես նաև պատժել ցեղասպանություն իրականացնողներին:   Հայոց ցեղասպանությունը Օսմանյան կայսրությունում Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին իրագործված հայ բնակչության կոտորածներն անվանում են Հայոց ցեղասպանություն: Այդ կոտորածներն իրագործվեցին երիտթուրքական կառավարության կողմից Օսմանյան կայսրության տարբեր շրջաններում: Ցեղասպանությունը մարդկանց որեւէ խմբի կազմակերպված բնաջնջումն է` նրանց հավաքական գոյությանը վերջ դնելու հիմնանպատակով: Հետեւաբար, ցեղասպանության իրագործման համար անհրաժեշտ է կենտրոնացված ծրագրավորում եւ իրագործման ներքին մեխանիզմներ, ինչն էլ ցեղասպանությունը դարձնում է պետական հանցագործություն, քանի որ միայն պետությունն է օժտված այն բոլոր ռեսուրսներով, որոնք կարելի է օգտագործել այս քաղաքականությունն իրականացնելու համար: 1915թ. ապրիլի 24-ին սկիզբ առած ձերբակալություններով (հիմնականում Օսմանյան կայսրության մայրաքաղաք Կոստանդնուպոլսում) եւ դրան հետեւած հարյուրավոր հայ մտավորականների ոչնչացումով, սկսվեց հայ բնակչության բնաջնջման առաջին փուլը: Հետագայում աշխարհասփյուռ հայերը ապրիլի 24-ը սկսեցին նշել որպես Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օր: Հայոց ցեղասպանության իրագործման երկրորդ փուլը` մոտ 60.000 հայ տղամարդկանց զորակոչն էր թուրքական բանակ, որոնք հետագայում զինաթափվեցին ու սպանվեցին իրենց թուրք զինակիցների կողմից: Ցեղասպանության երրորդ փուլը նշանավորվեց կանանց, երեխաների, ծերերի ջարդով ու տեղահանությամբ դեպի Սիրիական անապատ: Տեղահանության ընթացքում հարյուր հազարավոր մարդիկ սպանվեցին թուրք զինվորների, ոստիկանների, քրդական ու չերքեզական ավազակախմբերի կողմից: Շատերը մահացան սովից ու  համաճարակային հիվանդություններից: Հազարավոր կանայք ու երեխաներ ենթարկվեցին բռնության: Տասնյակ հազարավոր հայեր բռնի մահմեդականացվեցին: Վերջապես, Հայոց ցեղասպանության վերջին փուլը` մասսայական տեղահանությունների եւ հայ ազգի դեմ իր իսկ հայրենիքում իրագործած զանգվածային բնաջնջումների  բացարձակ ժխտումն է թուրքական կառավարության կողմից: Չնայած Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման շարունակական գործընթացին` Թուրքիան  ամեն կերպ պայքարում է Հայոց ցեղասպանության ճանաչման դեմ, այդ թվում օգտագործելով պատմության նենգափոխումներ, քարոզչական տարբեր միջոցներ, լոբբինգ եւ այլն: مكتب حمص والمنطقة الوسطى باسل حسني صباغ